Wednesday, October 25, 2006

กวีกินบทกวี















To eat by Thibaud


ผมเขียนบทกวี
บทกวีผมได้ตีพิมพ์
ผมได้ค่าเรื่องบทกวี
ผมเอาตังค์ค่าบทกวี
ไปซื้อบทกวีตัวเอง
ที่ถูกตีพิมพ์ในหนังสือ

ผมเขียนบทกวี
นานนานบทกวีได้ลง
ผมดีใจที่บทกวีตีพิมพ์
แถมผมได้ค่าบทกวี
ผมหิว เข้าเซ่เว่นอิเลเว่น
ซื้อบทกวีมาหนึ่งถุง
บทกวีหนึ่งกระป๋อง
แลบทกวีเป็นซอง

ผมเอาบทกวีใส่หม้อ
ใส่น้ำผสมบทกวีลงไป
ผมรอให้บทกวีส่งกลิ่นหอม
จนแน่ใจว่าบทกวีสุกแล้ว
จัดการตักบทกวีใส่จาน
บรรจงเปิดกระป๋องบทกวี
เปิดเครื่องปรุงบทกวีสีดำ
หยอดเคล้ากับบทกวีสีขาว
ผมกำลังกินบทกวี..บทกวี

ซะการีย์ยา อมตยา
๒๒ ตุลย์ ๔๙

2 comments:

Anonymous said...

เรากำลังหลงบทกวี
บทกวีของพี่ชายคนนึง
เราชอบ ชอบที่บทกวีของเขา
ความจริงเราชอบเขา
ชอบเขาเพราะเขาเขียนบทกวี
ชอบเขาที่เขาเป็นกวี
เราคลั่งไคล้ หลงไหลในบทกวีของเขา
เราไม่ชอบอ่านของใครอื่นนอกจากเขา
เราไม่แน่ใจที่เราชอบบทกวีของเขา เพราะว่าตัวเขา
หรือว่าเราชอบตัวเขา เพราะบทกวีของเขา
ชีวิตเขาคือกวี
ความคิดเขาคือกวี
หัวใจเขาคือกวี
เราก็ไม่แน่ใจว่าเราชอบส่วนไหนของกวี

Clamband said...


Hello, I'm from indonesia. I really love thailand country. I am here looking to know a lot about the culture in thailand. At the same time I want to share my personal site so many people know that.

RajaSwara
Minilagu
CLAMBAND

GoStats stats counter
GoStats stats counter